Opinie: Opgepakt om meningsuiting
Joke Kaviaar
8 september 2008 - Het ene moment stond ik nog flyers uit te delen, het volgende moment stond ik met boeien om tegen een muur gedrukt. Dat was realiteit op vrijdag 5 september 2008 op het Rokin in Amsterdam.
De flyers mochten niet uitgedeeld worden, zo meende de politie. Ook toen we ze uitlegden dat het om flyers met een politieke inhoud, een mening, ging, hielden ze voet bij stuk: "Mag niet. Stoppen", werd bevolen, onder verwijzing naar de Amsterdamse APV.
Ik ben niet gestopt. Maar voorbijgangers aarzelen om de flyer aan te nemen op het moment dat ze politie zien staan, want er zal wel iets ergs aan de hand zijn daar voor de deur van uitzendbureau Randstad! Van de picketline, enkele mensen met spandoek en pamfletten, lijkt ineens een dreiging uit te gaan. De aanwezigheid van uniformen blijkt dan al genoeg om een demonstratie zo klein als deze haar effectiviteit af te nemen.
Maar ik blijf mijn best doen. Vriendelijk lach ik voorbijgangers, die er niet met een grote boog omheen lopen, toe, en steek mijn hand met flyer uit. Dit terwijl een agente telkens tussenbeide tracht te komen, roepend "Als je nú niet stopt,..."
Iemand anders legt de politie uit dat we een korte picket actie houden om mensen te informeren over de rol van het uitzendbureau bij het werven van 'detentietoezichthouders'; private bewakers in detentiecentra voor mensen zonder papieren, gevist uit de vijver van laaggeschoolde werkzoekenden. Mensen die, bewust of onbewust, hun medewerking bereid zijn te verlenen aan de schending van mensenrechten in Nederland.
Die mensenrechten, daar bleef op de stoep van het Rokin ook niet veel van over. Wèg recht op vrijheid van demonstratie, op vrijheid van meningsuiting! En terwijl ik door bleef gaan met uitdelen, drong zich in mijn achterhoofd die gedachte op: "Dit gaat fout"
En daar kwam het. Er moest proces verbaal worden opgemaakt, en dús moest mijn identiteitsbewijs te voorschijn komen. De ID plicht werd voor de zoveelste keer als vehikel gebruikt om protest de kop in te drukken. Dát heb ik eerder meegemaakt! De rechtszaak over een preventieve arrestatie in Leiden loopt nog steeds.
Wéér wordt er iets verzonnen dat strafbaar zou zijn, weer wordt ID gevorderd en weer volgde op mijn terechte weigering: "Je bent aangehouden!"
Niet dat nu direct daad bij woord werd gevoegd... Maar het was tenslotte reden genoeg voor ons om de picket af te breken, in de hoop het te voorkomen. Maar ook dit was de dienders niet genoeg en op dat moment werd ik beetgegrepen. Intussen riepen zij over de portofoon dat zij belemmerd werden en assistentie nodig hadden. Maar wie werd er hier nu belemmerd?!
Ik worstelde, want het is wederrechtelijke vrijheidsberoving, een politiestaat methode, en ik worstelde, want ik wil me niet laten opsluiten om het uitdelen van flyers. Laat me dan in elk geval eerst een dak hebben beklommen, een hek doorgeknipt, een poort geblokkeerd, een gebouw bezet, of wat ook, maar voor het uitdelen van een flyer?! Kan dát al niet eens meer?
Weer die armen verdraaid, een pols geforceerd, boeien strak omgedaan, omstanders door politie ook met arrestatie bedreigd, versterking erbij, en wéér al die rituelen van fouilleren, opsluiten, voorgeleiden, foto's en vingerafdrukken nemen, uren van eindeloos lijkend wachten op zes vierkante meter, het moest alles weer een hele dag duren en als bonus kreeg ik er nog een aanklacht bij: ik had me verzet bij aanhouding!
Wat zou jij doen, lezer? Je wil en woorden laten afnemen? Je vrijheid laten afnemen?
Per saldo kwam het daar op neer: voor 24 uur. Ik had natuurlijk ook mij de mond kunnen laten snoeren, maar dan had ik nu geen rechtszaak gehad om het opsluiten en uitsluiten van mensen zonder papieren aan te klagen, en om de schending van vrijheid van meningsuiting en demonstratievrijheid aan de kaak te stellen.
Niet ik, maar de Nederlandse staat zal verantwoording moeten afleggen. Het veelgehoorde 'je moet verantwoording afleggen voor je daden' dat de laatste tijd zo vaak rond de discussies over actiemethoden wordt gehoord, gold nog nooit voor politie, justitie, en politiek.
Ik kan naar waarheid en zonder enige schaamte - integendeel! - zeggen; ik heb vaak voor rechters gestaan. En telkens weer word ik veroordeeld. De mensenrechtenschenders nooit.
Nieuws uit Amsterdam ontvangen? Klik hier
|